بررسی روایی پیش‌بینی میزان موفقیت دستیاران دانشکده پزشکی مشهد در آزمون ارتقای دستیاری بر اساس نرم‌افزار Logbook الکترونیک

زمینه و هدف: با توجه به آیین‌نامه‌های آزمون ارتقای دستیاری، 50 درصد از نمره آزمون ارتقای دستیاری مربوط به ارزیابی درون دانشگاهی می‌باشد که 30 نمره از 150 نمره آن از طریق روش ارزیابی لاگ بوک (Logbook) محاسبه می‌شود. با توجه به اهمیت این روش در ارزیابی دستیاران، پژوهش حاضر به بررسی ارتباط فعالیت‌های آموزشی و عملی دستیاران در طول سال تحصیلی با موفقیت آن‌ها در آزمون ارتقای دستیاری پرداخت که توسط روش نوین ارزیابی لاگ بوک محاسبه می‌گردید. روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 730 دستیار شرکت کننده در آزمون ارتقای دستیاری صورت گرفت. ابتدا 244 دستیار بر اساس نمونه‌گیری طبقه‌ای و طبق جدول Krejcie و Morgan انتخاب شدند. سپس، نمرات هر یک از قالب جلسات لاگ بوک دستیاران (کلاس‌های تئوری، گزارش صبحگاهی، مهارت علمی، درمانگاه، راند بالینی، ژورنال کلاب (Journal club) و کنفرانس آموزشی) به تفکیک محاسبه گردید و رابطه آن‌ها با نمره آزمون ارتقای دستیاری مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده نمود. یافته‌ها: ضریب همبستگی نمره آزمون ارتقای دستیاری با قالب جلسات لاگ بوک برای راند بالینی (999/0 < P، 04/0 = r)، کلاس تئوری (049/0 = P، 52/0 = r)، ژورنال کلاب (460/0 = P، 047/0- = r)، گزارش صبحگاهی (719/0 = P، 20/0- = r)، کنفرانس آموزشی (100/0 = P، 19/0- = r)، درمانگاه (144/0 = P، 09/0- = r) و مهارت‌های عملی (060/0 = P، 28/0- = r) به دست آمد و مدل مورد استفاده (Enter)، تنها 28 درصد از واریانس نمرات آزمون ارتقای دستیاری را توجیه کرد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تنها کلاس‌های تئوری با موفقیت دستیاران در آزمون ارتقای دستیاری رابطه معنی‌داری داشت. این نتایج حاکی از آن است که یا سؤال‌های آزمون با فعالیت‌های آموزشی همخوانی نداشت یا فعالیت‌های آموزشی تئوری و به دور از آموزش مهارت‌های بالینی بود.